Η Παγκόσμια Πορεία Γυναικών εκπροσωπεί την αδάμαστη θέληση των γυναικών να αλλάξουμε τον κόσμο. Το 2002, εκατομμύρια γυναίκες δραστηριοποιηθήκαμε για να καταγγείλουμε τη βία λόγω φύλου και την φτώχεια.
Αυτός ο αγώνας συνεχίζεται και όλες οι οργανώσεις που αποτελούν την Παγκόσμια Πορεία Γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να κάνουμε μια νέα προσπάθεια ενδυνάμωσης και κινητοποίησης το 2004 για να διαδηλώσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, να δούμε και να ακούσουμε, ώστε να προτείνουμε στις κυβερνήσεις και στους πολίτες της κοινωνίας μας τις απαραίτητες αλλαγές για να βελτιώσουμε τις συνθήκες και την ποιότητα ζωής των γυναικών, για να γνωστοποιήσουμε τις προτάσεις για μια νέα Ευρώπη.
Μας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα, βιώνουμε διαφορετικές πραγματικότητες, αλλά μοιραζόμαστε κοινά όνειρα και ελπίδες. Είμαστε γυναίκες από όλα τα μέρη του κόσμου, διαφορετικής καταγωγής, διαφορετικών πολιτικών ιδεολογιών, αλλά και γυναίκες ασυμβίβαστες που δεν υποτασσόμαστε στην αναξιοπρέπεια.
Η πίστη στις αρχές μας, μάς δραστηριοποιεί, μάς αφυπνίζει. Καθεμία από εμάς νιώθει αυτό το αίσθημα κάποια στιγμή στην ζωή της. Το νιώθει όταν μια γυναίκα δολοφονείται, όταν κακοποιείται, όταν καταδιώκεται, όταν βιάζεται ή υποβαθμίζεται. Όταν μια βάρκα εξαφανίζεται στα νερά του Στενού του Γιβραλτάρ, ενταφιάζοντας τις ζωές τόσων ανθρώπων που προσπάθησαν να βρουν μια καλύτερη ζωή. Όταν η φιλοδοξία των κυρίαρχων του πετρελαίου αφήνει το μολυσμένο ίχνος του, αυτό του θανάτου, των καταστροφών, στις παραλίες και τις ακτές, πλήττοντας για ακόμη μια φορά τους φτωχούς ανθρώπους. Όταν μειώνουν τις κοινωνικές δαπάνες και αυξάνουν τις στρατιωτικές.. Όταν «εις το όνομα» των λαών, αρχίζουν κάπου έναν πόλεμο. Όταν μας λένε πάει καλά και μειώνουν τις κοινωνικές δαπάνες. Όταν ο μισθός μας δεν φθάνει για να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή· όταν ούτε καν παίρνουμε μισθό.
Για όλα αυτά συχνά υπάρχουν νόμοι, συμφέροντα, προτεραιότητες… Αλλά δεν είναι αυτά που πρέπει, δεν είναι αυτά που προτείνουμε. Ο πόλεμος, η φτώχεια, η βία ξεσκεπάζουν τη μιζέρια μερικών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίες έχουν παραδοθεί στα εμπορικά συμφέροντα και δεν προβληματίζονται ούτε για τον κόσμο, ούτε για το μέλλον. Είναι οι προτεραιότητες μια Ευρώπης που δεν θέλουμε.
Απέναντι σ’ αυτήν την Ευρώπη των φιλόδοξων εμπόρων, οι γυναίκες της Παγκόσμιας Πορείας θέλουμε μια Ευρώπη για όλες. Θέλουμε ένα Σύνταγμα που θα συμπεριλαμβάνει την πλήρη ένταξη τόσο των γυναικών και των ανδρών στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή που θα μας εγγυάται τα κοινωνικά μας δικαιώματα και ποιότητα ζωής· που θα υπερασπίζεται και θα διαφυλάττει τα συστήματα κοινωνικής προστασίας και περιβάλλοντος· που θα επιτρέπει την είσοδο και την ένταξη των μεταναστών και μεταναστριών· που θα υπερασπίζεται το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών· που θα παραδέχεται το δικαίωμα των γυναικών να διαθέτουμε το σώμα μας, να επιλέγουμε τον τρόπο ζωής μας και το σεξουαλικό μας προσανατολισμό.
Θέλουμε στις 22 και 23 Μαΐου του 2004 οι γυναίκες της Ευρώπης να ενώσουν τις φωνές διαμαρτυρίας τους και να διατυπώσουν τις προκλήσεις τους από την Γαλικία, το πιο δυτικό σημείο της Ευρώπης, το σημείο της πετρελαιοκηλίδας του 2002, και να αναγκάσουμε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να θέσουν ως προτεραιότητα τους, τη ζωή και το μέλλον μας.